Hooggevoelige kinderen nemen ontzettend veel informatie op uit hun omgeving. Ze zien, horen, ruiken en voelen veel intenser dan andere kinderen. Ze ontvangen deze signalen en gaan er daarna mee aan de slag. Alles moet verwerkt worden door er over na te denken.
Soms is de hoeveelheid prikkels om te verwerken te veel voor dat moment. Een reactie daarvan is overprikkeling wat zich laat zien in ander gedrag. Boos worden om het minste, snel gaan huilen als iets tegenzit, zich terugtrekken en alleen willen zijn, vermoeid, stil en rustig of juist heel druk. Elk kind reageert er anders op. Als vader/moeder weet je al snel wanneer je kind even verwerkingstijd nodig heeft.
Hoe kun je je kind nu beschermen voor deze overprikkeling?
Tja, dat kan gewoon niet. Het zal altijd gevoelig blijven voor veranderingen, te veel drukte om zich heen en negativiteit. Maar wat kun je dan doen als ouder om je kind hierbij te helpen? Beschermen kan dus niet. Ook niet met visualisaties waarbij ze in een bel of cocon zitten zodat de prikkels van buiten minder hard aan zouden komen. Het komt er juist op aan om hun eigen kracht te versterken. Zodat het niet gaat om het verdedigen van zichzelf want dan lijkt het of de hele wereld slecht is. Nee, de wereld is wat het is. Hoe dan wel?
Leer je kind dat het goed is om te luisteren naar zichzelf. De enige die het best kan aanvoelen wat hij/zij nodig heeft op dat moment is het kind zelf. Dat betekent dus af en toe keuzes maken, die goed voor hem/haar zijn en niet perse voor de ander. Best moeilijk hoor. Laat het kind daarbij zelf onderzoeken wat wel werkt en wat niet. Soms kan een kind veel meer aan dan jij zelf denkt. Verantwoordelijkheid geven is dan zo belangrijk. Laat je controle wat meer los. Je behoefte om je kind te behoeden voor alles waarvan jij denkt dat slecht voor hem is, kan juist het tegenovergestelde effect hebben. Als je kind altijd beschermd wordt, leert hij/zij niet op zichzelf te vertrouwen en de eigen kracht te gebruiken. Het wordt afhankelijk van anderen en zal problemen liever willen ontwijken dan overwinnen.
Is jouw kind hooggevoelig en wil je hem voorbereiden op deze wereld, deze maatschappij, dit leven?
Laat hem/haar dan in kleine stapjes los, vertrouw erop dat het goed komt en geef zelf het goede voorbeeld. Laat zien dat jij als ouder ook goed voor jezelf zorgt. Dat je aangeeft waar jouw grens ligt en hou je er aan. Wees oprecht en eerlijk en laat ook je zwaktes zien. Je kind zal dit als voorbeeld zien en milder naar zichzelf worden. Het aller moeilijkste maar meest leerzame is wel dat je als ouder ziet dat je kind in jouw ogen een slechte keus maakt, maar het dan toch laat gaan. Zonder je je ermee te bemoeien, voor zover het veilig en aanvaardbaar is.
Geen enkele les komt zo goed binnen bij je kind als de valkuilen waar het zelf ingevallen is en voor gekozen had. Blijf altijd stand-by zodat je kind weet dat je er voor hem/haar bent en vertrouw op de wijsheid van je kind. Ook al gaat dat gepaard met tegenvallers, boosheid, verdriet, onmacht. Het hoort erbij. Het is hun levenspad waar ze overheen moeten om hun eigen kracht te vinden. Waar ze heel hun leven op terug kunnen vallen. De lessen die ze geleerd hebben en zelf overwonnen hebben. Dan wordt hun hooggevoeligheid een prachtige eigenschap die hen het leven laat leven op hun manier: intens maar bewust van zichzelf, wie ze zijn en wat ze waard zijn.