Deze les zijn we begonnen met de kikker oefening; stil zitten als een kikker en opmerken wat er gebeurt in en om je heen en weer terug met je aandacht naar je ademhaling. Omdat we deze oefening al deden in de eerste les is het mooi om het verschil te voelen tussen die eerste keer en nu in de laatste les. Bij veel kinderen lukte het nu al veel beter om zich te concentreren op de ademhaling.
Vervolgens las ik het verhaal van de geluksvogel voor. Dit was een oefening om weer een fantasiefilmpje in je binnenbios af te spelen. De geluksvogel in dit verhaal was zo groot dat ze er op konden zitten en wegvliegen. Dit vonden alle kinderen een fijne ervaring en gaf hen echt even een vrij en gelukkig gevoel. Hierna hadden we het over geluk. Wat het betekent en of de kinderen dit herkennen in hun dagelijkse leven.
Omdat dit de laatste les was, wilde ik nog de diploma’s uitdelen en mochten ze vertellen wat ze van deze training vonden. Ik deelde de diploma’s uit en liet hen op een apart blaadje opschrijven wat ze geleerd hadden en wat ze moeilijk of makkelijk vonden. Dit deden ze allemaal heel serieus en ze waren dan ook echt even met volle aandacht bij het invullen van de vragen op hun diploma. Hierop mochten ze ook een cijfer geven aan zichzelf.
Van mij krijgen al deze kinderen waar ik 8 weken mee heb geoefend een dikke tien! Ze waren gemotiveerd, deden erg goed mee en wisten hele goede antwoorden te geven op mijn vragen over dingen die niet iedere dag zomaar besproken worden op school. Het ging over gevoelens, over hun dromen en fantasieën, hun angsten en hun gedachten. Ze hebben naar elkaar geluisterd, ze waren open en eerlijk en de sfeer was elke keer weer ontspannen. Voor mij was deze pilot meer dan geslaagd en ik ben blij dat ik met deze kinderen heb mogen werken.
Maar ik was toch ook wel nieuwsgierig naar wat de kinderen hadden opgeschreven over zichzelf. Bijna alle kinderen vonden de training leuk, leerzaam, cool en ontspannend. Wat ze moeilijk vonden waren vooral de concentratie oefeningen en de inbeeldingsoefeningen (binnenbios). Het leukste vonden velen de spaghetti test, het geheugenspelletje en toch ook de binnenbios-oefening. Dit was dus voor ieder een andere ervaring. Of heel leuk omdat ze er rustig van werden of juist heel moeilijk omdat het niet goed lukte en ze opmerkten dat er andere gedachten doorheen kwamen. Deze bewustwording is eigenlijk al prima, want dat is waar deze training om gaat. Bewust worden van datgene wat je opmerkt in jezelf.
Ook schreven ze op wat ze er van geleerd hadden. Ze werden er rustig van in hun hoofd, konden zich beter concentreren, minder chaos in hun hoofd, minder stress en ze gebruikten hun ademhaling bewuster. Dat was prachtig om terug te lezen en gaf mij weer extra motivatie om mindfulness op de kaart te zetten. Op school, maar ook vanuit mijn eigen praktijk. Gelukkig kan ik na de zomervakantie al beginnen met mijn eerste mindfulness training en ik hoop dan nog meer kinderen te kunnen helpen.
Binnenkort op mijn site: meer informatie over deze training met tijden en andere praktische informatie.