Deze blog is bestemd voor alle mama’s die wel eens twijfelen of ze wel een goede moeder zijn, en dat zijn er heel veel!
In al de 25 jaar dat ik juf ben, heb ik veel moeders leren kennen. Allemaal zo verschillend maar eigenlijk ook zo allemaal hetzelfde. Namelijk dat elk van hen die bezorgdheid kent over hun kind en de vraag of ze het allemaal wel goed doen in de opvoeding van hun kind(eren). Of ze juist wat strenger moeten zijn of juist wat milder. En of ze voldoende weten wat hun kind nodig heeft. Ze willen een gelukkig kind en willen daar dan ook alles aan doen.
Maar nee, dat lukt helaas niet altijd en nee, het gaat niet altijd perfect en zonder problemen. Er zijn veel kinderen in deze tijd die andere behoeftes hebben dan wij als kind hadden. Ze zijn gevoeliger, weten en zien meer dan wij ooit hadden op die leeftijd, zijn wijzer en hebben een hele andere beleving van de wereld om hen heen dan wij kunnen bevatten. De manier van opvoeden zoals wij die hebben gehad, is een hele andere dan de kinderen van nu nodig hebben.
Een autoritaire opvoeding, omdat je nu eenmaal de baas bent, werkt niet meer. Ja, even, maar deze kinderen prikken daar dwars door heen en zullen daarom geen respect hebben voor jou als persoon. En als er geen respect is voor elkaar zal de opvoeding een constante strijd zijn om macht. Veel moeders willen dan ook op een vriendschappelijke manier met hun kinderen omgaan en dat is een mooi streven. Maar soms is ook dit niet altijd de handigste manier, want kinderen hebben soms ook gewoon grenzen nodig. Al is het alleen maar om er af en toe lekker tegen aan te kunnen schoppen. Tieners doen dit erg graag, kan ik je vertellen.
Wat is dan een goede opvoeding in deze tijd? Een tijd waarin er zoveel veranderingen zijn op technologisch gebied dat kinderen al met een enorme voorsprong opgroeien op dat gebied t.o.v. ons oudere generatie. Ikzelf merk iedere dag weer dat die mobieltjes een wereld op zichzelf hebben gecreëerd. Een wereld waarin er direct op elkaar gereageerd kan worden, zonder nuance, zonder menselijkheid bijna.
Het is ook een tijd waarin bijna alle kinderen wel iets speciaals hebben op lichamelijk of mentaal gebied (autisme, A.D.H.D., hoogbegaafd, PDD-NOS, dyslectisch, enz. enz.). En al die kinderen hebben een ander soort onderwijs nodig hebben. Dit onderwijs holt er achteraan om dat allemaal te kunnen realiseren maar doet veel kinderen daarbij tekort. Veel moeders hebben daarom thuis een gefrustreerd kind die moeilijk te motiveren is en geen lol meer heeft in wat voor soort onderwijs dan ook.
Dan is er nog de zogenaamde perfecte-buitenwereld-cultuur waarin wij leven. Je hoeft Facebook maar te openen en je weet wat ik bedoel. Veel moeders van deze tijd voelen de druk om alles maar altijd goed te laten lijken. Allemaal gelukkig en geweldig en fantastisch en dat terwijl ze werken, sporten, er goed uit zien en ook die beste moeder willen zijn. Het is niet niks.
Daarom wil ik, met Moederdag, tegen alle moeders graag iets zeggen:
Lieve mama’s: wees eens een dag echt trots op jezelf, want je doet het goed. Hartstikke goed zelfs!
Jij bent de beste moeder die jouw kind kan hebben, want dat kind heeft jou als moeder gekozen om van je te houden, oneindig veel.
Om van je te leren.
Om je confronteren met jezelf zodat je bewuster in het leven komt te staan.
Om je te laten lachen en te laten huilen.
Om je gelukkig te maken en je daarbij te helpen door je uit te dagen. Overwin jezelf.
Om je te laten ervaren dat je niet perfect hoeft te zijn. Je bent namelijk het liefst als je met slaperige ogen en verwarde haren een kusje geeft midden in de nacht als hij/zij niet kan slapen.
Jij bent de allerliefste en beste moeder die er is!
Voel deze woorden tot je doordringen.
Fijne moederdag.